Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qıvrım — I (Basarkeçər) gəlin gedən qıza verilən hədiyyə. – Toyda qıza qıvrım yığıllar II (Çənbərək) naxış. – Kömbənin üzünə qıvrım cəx’dim … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cə’d — ə. qıvrım saç … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pürpiçü tab — f. çox qıvrım, qıvrım qıvrım … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pürsilsilə — f. və ə. qıvrım, qıvrım qıvrım … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qıvrımlaşdırmaq — f. Qıvrım qıvrım etmək, qıvrım hala salmaq, buruq buruq etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əfi — is. <ər.> 1. Rəngi sarı, başı üçbucaq şəklində iri zəhərli ilan. <Rizvan> qapının birindən daxil olan əfi ilanlara düçar olur. Ə. H.. Axırda çalar canını, bir əfi ilandır; Əfisə çalandır. M. Ə. S.. 2. məc. Mənhus, xain, məkrli. Əfi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çinbəçin — z. Çin çin, qat qat, sıra ilə, səliqə ilə. Kitabları çinbəçin düzmək. – Qıvrım qıvrım, həlqə həlqə, çinbəçin; On dörd zülfün gördüm bel kənarında. «Qurbani» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıvırcıqlanmaq — f. Qıvırcıq hala gəlmək, qıvrım qıvrım olmaq, buruq buruq olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıvrılmış — f. sif. Qıvrım; qıvrım hala düşmüş. Kişinin üz gözünü qıvrılmış qara tük basmış, yanaqlarını və alnını sarı bir ləkə tutmuşdu. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıvrımlaşmaq — f. Qıvrım qıvrım olmaq, qıvırcıq hala düşmək, buruq buruq olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
